Po trudach podróży, o drugiej nad ranem wreszcie jest. Mój podlaski dom. Ziemia gdzieniegdzie skuta jeszcze marznącą mżawką. Za płotem nocny koncert urządzają "marcujące" koty. Na schodach potykam się o kocią miskę, która głośnym łoskotem odnotowuje moje przybycie. Niespodziewany hałas ucina miłosne harce i przypieczętowuje wszechobecną ciszą. Przekręcam klucz w zamku. wsuwam się w gościnność wnętrza, która otula mnie nagłym, bezpiecznym znużeniem.