Ręce, które leczą.

Jak ważna to część naszego ciała wszyscy wiemy. Od pierwszych dni życia kojarzą się z bezpieczeństwem, pieszczotą, siłą, gdy unoszą nas i przytulają do serca. Dłonie matki. Są delikatne i szorstkie, wypielęgnowane i spracowane. Dłonie, które pracują i tworzą. Dają rozkosz i ból. Jest też dobry i zły dotyk. Leczą, ratują lub zadają śmierć.
Są narzędziem pracy – jak w większości przypadków, również w moim. Ostatnio jednak moje dłonie prześladuje zła passa...

Te ręce w ciągu jednego tylko tygodnia dwa razy skasowały samochód, stłukły dwie filiżanki i popsuły roletę w oknie w kuchni. Jakiś pech?
Mąż mówi sceptycznie: Ty już tymi rękoma niczego lepiej nie dotykaj!
Taki moje ręce posiadają dar...
Na to syn mi podpowiada :
Mama, zrób na nich czadowy manicure, tylko leż i pachnij! A do pracy używaj palca wskazującego by pokazywać co powinno być zrobione. Jaki mądry dzieciak!