Żeby Twoja Ewa nie szukała węża

To, że nie potrafimy się komunikować odkryto nie od dzisiaj. Z naszego polskiego podwórka znamy powiedzenie:"Gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania", ale nie tylko z nami jest tak źle.

Historia konfliktów międzynarodowych wynika z braku wzajemnego zrozumienia, a co za tym idzie z konfliktu interesów. Nie ma się co dziwić, jeśli nawet na mini skalę, w naszych wzajemnych relacjach: "one to one", brakuje zrozumienia, a czasami gadamy do siebie zupełnie obcymi językami. 

A prawda jest taka, że musimy ze sobą gadać, nie tylko wtedy, gdy trzeba ustalić budżet, wymienić opony na letnie, lub ustalić szczegóły wakacyjnego wyjazdu. Nie da się nie rozmawiać. Nie wszystko załatwi nabazgrana kartka przypięta magnesem na drzwiach lodówki.

Raz - jesteśmy zwierzęta stadne, dwa skoro się łączymy w pary - to nie tylko po to by sobie pomilczeć, prawda?

80% kobiet uwielbia gadać.
​
Ja też niestety lub "stety", do nich należę. Lubię mówić, być wysłuchana i zrozumiana, choć potrafię też słuchać z zaangażowaniem, co Ty masz mi do powiedzenia. 

Jak przyjęło się mówić, że droga do serca mężczyzny przez żołądek, tak droga do serca kobiety, drodzy panowie - niekoniecznie przez pierścionek z brylantem (chociaż nie pogardzimy nim, jako załącznikiem, miłym dodatkiem) Jednak droga do serca kobiety na stałe - prowadzi przez UCHO.
I to nie to igielne, ani ucho Prezesa, ale Twoje drogi mężu, partnerze, chłopaku. 

Komunikacja oznacza dla kobiety i mężczyzny co innego. Typowy brak komunikacji:

- Kochanie - mówi żona - Dlaczego mi nigdy nie mówisz, że mnie kochasz?
- Jak to nie, najdroższa - przecież umyłem Ci samochód.

Konsekwencje braku komunikacji między partnerami świetnie ujął i zobrazował pewien zakonnik, mądry facet, który z powodzeniem trafi do serc wierzących i niewierzących. Mowa o Dominiku Chmielewskim, byłym mistrzu sztuk walki karate, posiadaczu czarnego pasa, a od kilkunastu lat świetnym kaznodziei, egzorcyście i zakonniku.
Otóż nam kobietom przypisuje się wszystkie plagi tego świata, intrygi prowadzące do wojen, łącznie, a może przede wszystkim z grzechem pierworodnym, który zaczął się od zjedzenia jabłka przez Ewe w raju.
A Dominik Chmielewski przekornie pyta:

Gdzie byłeś Adamie, gdy Ewa zaczęła rozmawiać z wężem??? Dlaczego cię przy niej nie było? Może zajęty byleś piwkowaniem z kolegami, oglądaniem meczyku, czy całonocna grą na komputerze (to już moja własna dygresja).
Musiała być bardzo samotna, skoro zaczęła gadać z wężem. A on sprawiał pozory, że ją słucha...

Doszłam wczoraj z mężem do wniosku, jak ważne jest w związku - by przeżyć i się nie pozabijać - zrozumienie odmiennej konstrukcji psychicznej swego partnera/partnerki. A wierzcie mi, wiem co mówię...

A więc moi drodzy, słuchajcie swoich żon, mężów, partnerów. Rozmawiajcie z nimi. Bo życie nie lubi próżni i tylko patrzeć jak na drodze samotności w związku waszej drugiej połówki znajdzie się jakiś sprytny wąż, który zacznie uważnie słuchać. Wtedy już Was może nie być.