Zjada nas życie

Napisałam piękny post kilka dni temu. Nie zapisałam wersji roboczej od razu. Odeszłam od pulpitu na chwilę, wróciłam do niego za...trzy dni. Post rozpłynął się w trylionie innych niezapisanych słów i myśli cyberprzestrzeni.  Po prostu znikł! Pozostało jedynie niejasne wspomnienie tamtych niepowtarzalnych słów - nie do odtworzenia w pierwotnej postaci. 
I wtedy w mojej głowie powstał pomysł na ten tekst.

Ogród, sielanka, piękny zachód słońca. Pijemy mohito z lodem. Rozmowa schodzi na to jak "będzie źle" i w jakim kierunku ten świat zmierza. Markotniejemy, dorzucamy do naszych pieców malkontenctwa kolejne drwa niemocy i marazmu. Ktoś próbuje oponować, że przecież jest cudownie, piękne okoliczności przyrody i urlopu... Zostaje zbesztany wzrokiem pozostałych uczestników biesiady. Potulnie wraca do szeregu ze swoim naiwnym optymizmem, brakiem wyobraźni.
Święta narracja narzekania...

Bez względu na to jak będzie, jak świat jest zły, zdominowany przez wrogie technologie, prawdziwego czy wyimaginowanego wirusa - nie masz wyboru co do rzeczywistości. Nie możesz zmienić jak w grze - stopnia trudności i przejść na inny level lub do innej komnaty, gdy zastana mniej Ci się podoba.

Jak bardzo nasz świat byłby zdominowany, zawirusowany i zepsuty - masz własną wolną wolę, masz umysł i nieograniczone możliwości interpretacji, nawet jeśli już nie działania. Nie zepsuj tego! Nawet w najbardziej totalitarnych systemach, czy sytuacjach zniewolenia ludzie potrafili przetrwać i byli wolni w swych umysłach i sercach. Twoja wolność i jasność umysłu udziela się innym i promieniuje. Nie pozwól, by stało się inaczej. By zamiast jasnych myśli, twoja żółć skażała ziemię. Ziemia jest i bez tego mocno udręczona. 
Póki co, żyj tu i teraz. Z wolą zmieniania Twego świata na lepsze. 
Obrabiaj malutki skrawek swego ogródka najlepiej jak potrafisz. Wydaj plon. Nie zmodyfikowaną odmianę ziarna - Twoją jasność rozumowania i oceniania, oraz działanie w najczystszej postaci. 

ŻYCIE NAS ZŻERA JAK ŚLIMAK SAŁATĘ.
STRACHEM, SUGESTIĄ, KŁÓTNIAMI, SĄCZENIEM JADU, MANIPULACJĄ.
NIE POZWÓL SIĘ ŻYCIU ZEŻREĆ NA ŚMIERĆ. 
ŻYCIE TO MY.
NADAJ MU LEPSZĄ JAKOŚĆ DZIŚ. 

Narzekanie i marazm zabiera mi cenny czas, który wolę, i Tobie też to radzę, poświęcić na budowanie dobrych wspomnień już dzisiaj. 
I tu jest haczyk! Nie myślę o tym, byś żył przeszłością, wyobcowując się z teraźniejszości.
Słyszysz, co powiedziałam przyjacielu?
Kolekcjonuj dobre wspomnienia, przez działanie DZISIAJ
A to znaczy, nie mniej ni więcej, byś robił dobre rzeczy i nie tracił czasu na bezowocne rozmowy o tym, na co nie masz wpływu dziś. 
Bardzo proste rozumowanie - nie warte filozofów. Wiesz co? Ja tak właściwie nie cierpię filozofów, ni ich akademickich rozważań! 
Własnie zdałam sobie sprawę z tego, na co mi szkoda czasu. Ty też musisz to zrobić.
​ZDAJ SOBIE SPRAWĘ Z TEGO, NA CO SZKODA TWEGO CZASU.

Znalazłam kotka. Wbiegł mi nocą prawie pod auto. Las złowrogo szumiał dookoła, kotek wtulił się w moje ręce i zaczął mruczeć próbując zagłuszyć szum lasu. Pewnie zrobiłam coś bardzo nierozsądnego, podejmując decyzję, że z nami zostanie. Mamy już koty i psa, a do pokonania co parę miesięcy 1500 km. Nie było w mojej decyzji żadnego bohaterstwa i wiem, że będą trudne chwile. Moje zwierzęta uczą mnie jak powinno postrzegać się życie. przysposabiam małego podróżnika, Nie w głowie mi uleganie panice wirusem. Patrzę jak mój kot jest wdzięczny za każdy serdeczny gest, jak nawiązuje relacje ze starą kocicą i psem. Ludzie uczcie się współistnieć od mego kota i psa! 
A ja... Uczestnicząc w ich dniach, tu i teraz, BUDUJĘ DOBRE WSPOMNIENIA...

DZIŚ...
​Lubię podglądać nocą moje miasto. Pięknieje z dnia na dzień. Bulwar, tak nazywam ulicę  nad zalewem, znów zapełnia się młodzieżą wieczorami. To dobry znak. Był czas, gdy moje małe miasteczko wymarło. Dziś tętni w wakacje życiem, jak kiedyś. 

Moi rodzice... Papa Janek... Patrzę na nich każdego dnia, wiedząc, że nasz czas jest ograniczony wieloma czynnikami: odległość, zdrowie, pandemia... Nie jesteśmy idealni, ale prawdziwi i autentyczni. Bywa, że skoczymy sobie do oczu (podobne temperamenty), ale nasza miłość jest bezwarunkowa. I prosta jak kromka chleba. Przez każdą banalną i powtarzalną minutę codzienności, już dziś KOLEKCJONUJĘ DOBRE WSPOMNIENIA na jutro.

Pandemia ludzi podzieliła równie skutecznie jak polityka i religia. 
A ja patrzę na dobre aspekty otaczającego mnie życia. W pandemii udało nam się zbudować społeczność kobiet NA PARKIECIE. Jesteśmy ze sobą w kontakcie na dobre i złe już ponad pół roku. Opijałyśmy rodzące się w tym trudnym okresie dzieci i wnuki, cierpimy gdy coraz odchodzi ktoś z naszych bliskich, razem bawimy się i wspieramy, rozmawiamy, razem liżemy nasze zranienia duszy, tęsknimy, kochamy, tańczymy. 
BUDUJEMY DOBRE WSPOMNIENIA DZIŚ na nieznane JUTRO. 

agaa2086@gmail.com 

Wiodące media. Wszystkie robią to samo bez względu na opcję polityczną. STRASZĄ. Robią to w trosce o Twoje dobro. A ty - nie pozwól im go sobie odebrać! 
Buduję swoją opinię o świecie w oparciu o alternatywne informacje, obserwację rzeczywistości i  krytyczną analizę. Nie wierzę, że komuś, kto sączy w moje serce zwątpienie, strach, sugestię, zależy na mnie jako na człowieku. Pamiętajcie, podświadomość jest ulubionym narzędziem w ręku tyranów. Jest wiele badań pokazujących jak łatwo można sterować człowiekiem, oddziaływając na jego podświadomość.
Już od samego myślenia o chorobie można się rozchorować, a o myśleniu o jedzeniu - poczuć się głodnym. Tak dostępna dziś i królująca wszędzie manipulacja czyni cuda! Dlatego bądź uważny. Nie daj się ponosić tłumom. Bądź ostrożny w ocenach.  BUDUJ SWOJE NAJLEPSZE WSPOMNIENIA DZIŚ, byś jutro nie poczuł się oszukany.